Spiritualiteit, een persoonlijke weg

Over spiritualiteit is al veel gezegd en geschreven en de betekenis hiervan is voor eenieder anders. Dit keer deel ik wat spiritualiteit voor mij betekent.

We lopen allemaal ons eigen pad en kiezen daarin ook voor de instrumenten die ons persoonlijk het meeste aanspreken. Ik kan je dus niet vertellen wat het voor jou moet zijn of betekenen. In mijn werk met ayahuasca, psilocybine en coaching krijg ik regelmatig de uitnodiging om te delen wat spiritualiteit voor mij persoonlijk betekent en dat wil ik dit keer graag met jullie delen.

Optelsom van mijn eigen keuzes

Zelf beschouw ik spiritualiteit als de weg of het pad naar binnen in mijzelf. Een weg die continu wordt gekenmerkt door zaken aan het licht te brengen waarvan ik als mens de neiging heb (of had) om ertegen te vechten of ervan weg te vluchten. De belangrijkste afspraak die ik op deze weg met mezelf heb gemaakt is: niets meer buiten mezelf plaatsen. Dat betekent dus dat ik niets of niemand de schuld kan geven voor zaken die in mijn leven plaatsvinden.

Vanuit zielsniveau accepteer ik dat alles wat gebeurt een optelsom is van mijn eigen keuzes. Niemand anders dan ik zelf is daarmee verantwoordelijk voor mijn levensgeluk. Nimmer was of ben ik slachtoffer. Dat gezegd hebbende was het enorm confronterend om te accepteren dat de spelers in mijn levenssituaties niet langer ‘daders’ waren.

Groeien doet pijn

Je kunt je voorstellen dat dit op mensniveau erg heftig kan zijn als je daarmee zou erkennen dat je bijvoorbeeld mishandeling, misbruik, verwaarlozing je eigen schuld is. Zo werkt het natuurlijk ook niet, het vergt tijd, inzicht, en vergeving om deze gebeurtenissen te helen.

Als mensen niets te helen hebben of weinig is er ook niet direct ruimte om te groeien. Groeien doet soms erg veel pijn. Niemand kan daarin ook jouw tempo bepalen en van je vragen uit je slachtofferrol te stappen. Pas wanneer jij hier klaar voor bent kun je vanuit vrije wil besluiten zaken te omarmen en te verwerken en ze daarmee niet langer mee te slepen.

Kijk naar binnen

Van het menselijke lijden naar het spirituele leiden van jezelf gaan is zeker geen makkelijk proces. Het is vaak het moeilijkste en daarmee ook echt de moeite waard. Naar binnen kijken bij jezelf is een proces waarbij je ondersteuning kunt krijgen met 1001 verschillende tools. Als we zoekende zijn naar tools vanuit de drang om te helen zijn we erg kwetsbaar. Soms kan dit ervoor zorgen dat we het buiten ons zelf zoeken in een helper of meester.

Mijn tip met betrekking tot de tools of helpers is om bij jezelf te voelen of het erop gericht is jou te helpen jezelf te leren leiden in onafhankelijkheid richting zelfredzaamheid. Op weg helpen is prima maar besturen doe je zelf. Uiteindelijk ben je sterk genoeg om jezelf tot wasdom te laten komen.

Tip: sta je op het punt invulling te geven aan je spirituele pad, kijk dan vooral naar binnen in plaats van naar buiten. In jou liggen alle antwoorden klaar mits je bereid bent deze ook met zielsogen te aanschouwen.

Liefde!