Daar in de stilte

Ik ben een groot fan van wide open spaces. Van ruimte. Stilte. Solitude. Ik vind dit in mezelf en vooral ook in de natuur. Daar laad ik op, daar ben ik thuis. Ik schrijf graag en ik doe dit vaak als ik in the company of trees ben. De foto’s bij deze post maakte ik eerder dit jaar in Oostenrijk. Het land waar ik mijn hart verloor. Ik word omarmd door de bergen en de bossen en ik ben er thuis.

We beleven er magische tijden, mijn hond Gaia en ik. We zijn, zonder woorden. We lopen en lopen en het enige geluid dat we maken is dat van onze ademhaling en onze voetstappen. Voor de rest worden we geruisloos opgenomen in het grote geheel en dat is alles wat er is. Meer doet er niet toe.

Gelukkig hoef je niet naar Oostenrijk om die innerlijke stilte te ervaren. Je hoeft er ook niet voor in te checken bij een klooster, het kan gewoon hier en nu.  Probeer het maar eens. Ik geef je wat tips om je op gang te helpen:

• Heb je een hond? Laat hem of haar uit en laat je telefoon thuis. Probeer dan eens zo stil mogelijk te lopen op een onverharde weg. Zonder geluid.
• Ga naar buiten en.. stop! Ssst.. luister (…) hoor je de vogels? Hoeveel verschillende vogelsoorten hoor je door elkaar heen?
• Stap onder de douche en voel eens goed hoe dat water over je lichaam glijdt. Niet bezig zijn met de rest van de dag, niet met dingen die er gebeurd zijn. Neem je werk, je kinderen, de buren, de boodschappen niet mee onder de douche!

Dit zijn maar een paar voorbeeldjes maar je kunt stilte overal vinden, want je draagt het altijd in je!

Tot slot deel ik nog een klein schrijfseltje van mij met jullie. Heb een mooi weekend!

♡

Op zoek naar de leegte vind ik mijn antwoorden

in de ruimte tussen de regels.

In de pauze van de stilte

is waar mijn waarheid ligt.

M©M